
Het idee kwam van mij. Drie jaar geleden zei ik al dat ik graag mijn haar wilde laten knippen voor mensen met kanker, maar toen was mijn haar nog veel te kort. Dus liet ik het groeien, en nu was het eindelijk lang genoeg. Ik heb 35 centimeter laten afknippen en mama zelfs 48 centimeter!
Mama wilde eerst niet meedoen, want ze vond haar haar te mooi en te lang om af te knippen. Maar ik heb haar overtuigd. Ik zei: “Stel je voor dat iemand door jouw haar weer kan lachen en zich mooi kan voelen.” “Jij hebt dat niet nodig, dat groeit wel terug en die mensen hebben dat wel nodig”. Toen wilde ze ook meedoen, en daar ben ik heel trots op.
Ik vind het oneerlijk dat mensen ziek worden en hoop dat er steeds betere medicijnen komen. Mijn bompa is aan kanker gestorven, nog voor ik geboren werd. Ik ken hem niet, maar ik weet wel dat kanker een verschrikkelijke ziekte is. Mijn mama is dokter en ik wil later ook dokter worden, daarom kijk ik veel naar programma’s over zieke mensen. Ik vind dat zo erg voor hen. Daarom wil ik helpen, op mijn eigen manier.
We hebben samen ook geld ingezameld voor vzw Kinderkankerfonds, wel 2.000 euro. Het voelt goed om iets te doen voor mensen die het moeilijk hebben. Toen mijn haar werd afgeknipt, vond ik het spannend, maar ook leuk. Ik was blij dat ik het kon geven aan iemand die het nodig heeft.
Ik hoop dat ons verhaal andere mensen inspireert. Het maakt niet uit hoe groot of klein je actie is, als je maar iets doet waar je anderen blij mee kunt maken.’
Ayleen en mama Davina