Er zijn nog zekerheden

Ditmaal werd uitgeweken naar Melle waar ’t Groenhof ‘de plees toe bie’ was. Een mooie locatie die op vrijdagavond 21 oktober vlot volstroomde met oude en nieuwe gezichten… Sommigen waren wat onzeker (die eerste keer hé!?), anderen waren het al wat gewoon (al raak je één en ander nooit gewoon). Er werd gebabbeld, geluisterd, voorzichtig geknuffeld, geweend en zelfs gelachen… bij een glaasje en enkele wreed lekkere hapjes.

Nadien daalde eenieder af naar de feestzaal waar een lekker driegangenmenu werd geserveerd. Omdat ‘collega-schrijver’ Romain ook ter plekke was – met zijn balpen in aanslag!- vermoed ik dat je meer info hierover in zijn verslag zal vinden. Misschien vermeldt hij ook wel het fijnbesnaarde harpoptreden van Martje Bekaert (zowel bij den aperitief als na het voorgerecht)!?

In ieder geval, het was deugddoend om mekaar terug te zien/te horen, om nog maar eens dat fotootje uit de portefeuille op te diepen of op ’t scherm van de gsm te toveren, om nog maar eens het ‘verhaal’ te kunnen doen én om dokters, psychologen, verpleegkundigen van weleer (ja, zelfs nog van in de 3K6-tijd) opnieuw te ontmoeten…

Het is en blijft een goeie formule, ‘Een dag waarop alles kan, alles mag en niets hoeft’, om het met de dichterlijke woorden van StephN te zeggen. ‘Een gesprek, een knuffel, een luisterend oor van ons, voor jullie, voor jou.’ Op het kaartje (dat iedereen ontving) pronkten naast dit streepje poëzie ook nog enkele vlinders. Voor ons genoeg om nog eens extra met onze gedachten naar jullie** te fladderen.

Fries Verschaete
papa van Willem* -overleden in 2011- en Soetkin* -overleden in 2008