Terug naar overzicht

Een triathlon voor zieke kinderen

Image

een uniek beweegtraject van UZA

Voor de meeste kinderen is het vanzelfsprekend om actief te zijn door te spelen, sporten en naar school te gaan. Echter, wanneer een kind kanker heeft, worden deze activiteiten vaak bemoeilijkt door de ziekte en de behandeling. Ondanks deze uitdagingen is het belangrijk dat het kind blijft bewegen, aangepast aan zijn of haar mogelijkheden. Beweging draagt bij aan fysieke gezondheid, verbetert de stemming, en bevordert het gevoel van controle.

www.frankToussaint.be,UZA-Foundation_Tria-GO 4 Kids

Een kankerbehandeling kan bijwerkingen veroorzaken zoals vermoeidheid, concentratieproblemen, verminderde spierkracht en botdichtheid, waardoor bewegen moeilijker wordt. Niettemin is bewegen, binnen de grenzen van wat mogelijk is, cruciaal voor het behoud van conditie en het herstel van het kind. Naast de algemene voordelen van lichaamsbeweging, heeft onderzoek bij volwassenen met bepaalde vormen van kanker aangetoond dat regelmatige beweging ook kan helpen om de behandeling beter te doorstaan. Bij de volwassenpopulatie bleek dat beweging zelfs de kans op terugkeer van de ziekte kan verminderen en de overlevingskansen vergroten. Of dit bij kinderen ook het geval is, moet nog verder onderzocht worden.

Kinderen die tijdens hun behandeling voldoende bewegen, ervaren vaak minder moeite bij het oppakken van hun normale activiteiten na de behandeling, zoals terugkeren naar school, het oppakken van hobby’s en deelnemen aan sport. Daarom is het aan te raden om, ook tijdens moeilijke tijden, actief te blijven. Het stimuleren van beweging helpt dus niet alleen bij het fysieke herstel, maar draagt ook bij aan het gevoel van normaliteit en sociale inclusie voor het kind, wat essentieel is voor het behoud van zelfvertrouwen en welzijn tijdens en na de behandeling.

Tria-GO 4 Kids

Dat een ziekte zoals kanker barrières opwerpt om te gaan sporten, is geen verrassing. Om deze barrières te doorbreken, is het kinderziekenhuis van het Universitair Ziekenhuis Antwerpen, o.l.v. prof. dr. Stijn Verhulst, dit jaar gestart met Tria-GO 4 Kids. Dit is een sporttraject voor kinderen en jongeren met een mentale beperking of een (chronische) ziekte. De kinderen en jongeren trainen voor deelname aan een Kids Triathlon in de zomer. Gedurende 9 maanden volgen ze wekelijks – binnen hun mogelijkheden – een fiets-, loop-, en zwemtraining. Dit alles onder begeleiding van een professionele sportcoach en met de steun van hun ouders en omgeving. Doel is om de drempel om te sporten te verlagen en om hun mentaal welzijn te bevorderen.

12 kinderen en jongeren zijn in het project gestapt, waaronder Tore De Vos. Tore is 14 jaar en sinds augustus 2023 in behandeling bij dokter Joris Verlooy voor leukemie. Dr. Verlooy is één van de buddy’s binnen het UZA die de kinderen begeleiden tijdens de trainingen.

We stelden Tore en dr. Verlooy enkele vragen over hun deelname aan Tria-GO 4 Kids.

Wat heeft jullie gemotiveerd om deel te nemen aan het project?

Tore: In het begin was ik wat terughoudend over Tria-GO 4 Kids. Mama en papa hebben me moeten overtuigen om mee te doen. Ik sta niet vaak open voor dingen die ik niet goed ken. Maar aangezien onze familie sportief is en ik ook al bezig was met kinesitherapie tijdens mijn leukemie behandeling, was de volgende logische stap om ook mee te doen aan dit project. Voor ik ziek werd, ging ik voetballen, lopen en fietsen. Dat miste ik wel, dus dit was ook wel een unieke kans om terug meer te sporten en te bewegen.

Dr. Verlooy: Toen ik hoorde dat Tore waarschijnlijk mee ging doen aan het project, heb ik me ook geëngageerd. Het is fijn om dit samen met patiënten te kunnen doen omdat je hen dan op een andere manier leert kennen. Ook voor mij was het een stimulans om terug wat meer te bewegen en te sporten.

Wat is juist de taak van een buddy?

Dr. Verlooy: Wij zijn er om de kinderen te motiveren en te steunen en te helpen indien nodig. We houden ook de kinderen in het oog en geven tijdig aan wanneer ze even moeten rusten. Al verschiet ik er wel van wat ze allemaal aankunnen. Ook Tore. AI had in begin schrik dat hij te ver zou gaan, maar hij heeft er de energie voor. Het is wel heel fijn om te zien hoe iedereen traint voor hetzelfde doel.

Tore: Ik was blij toen ik hoorde dat dr. Verlooy ook mee zou doen, dan kende ik toch al iemand.

Hoe verlopen de trainingen?

Tore: Voorlopig doe ik enkel mee met de looptrainingen. Zwemmen mag ik nog niet, dat vind ik wel jammer, want ik ben een echte waterrat. Maar ik ben een goede zwemmer, dus ik denk wel dat ik snel mee ga kunnen, eens ik terug mag zwemmen. En het fietsen is er nog niet van gekomen. Het is niet altijd evident om overal te geraken voor de trainingen, maar dat is geen probleem. Iedereen doet wat binnen zijn/haar mogelijkheden ligt, en daar is alle respect voor. Bovendien train ik zelf ook nog samen met mijn kinesist.

Ook op de trainingen wordt naar iedereen individueel gekeken. We trainen allemaal op ons eigen tempo. Als het even niet gaat, ga je aan de kant uitrusten. Ik heb het geluk dat ik heel snel recupereer.

Dr. Verlooy: Alle deelnemers hebben een andere medische achtergrond, daar wordt rekening mee gehouden tijdens de trainingen. De deelnemers zijn ook allemaal van tevoren medisch gescreend, en op basis daarvan werd een trainingsschema opgesteld. Komen er onverwachte zaken tussen, dan wordt het trainingsschema herbekeken.

Eigenlijk is trainen met kinderen veel leuker dan met volwassenen. De trainingen gebeuren op een speelse manier om het interessant te houden voor de kinderen, maar ook wij doen volop mee met de spelletjes en genieten ervan.

Wat vind je het leukste aan Tria-Go 4 Kids?

Tore: Elke week gaat het beter, dat merk ik duidelijk. Het is ook heel fijn om dit samen met andere kinderen/jongeren te kunnen doen die in eenzelfde situatie zitten als ik. Ook al hebben ze een andere ziekte, we begrijpen elkaar en we steunen elkaar tijdens de trainingen en moedigen elkaar aan. We zijn al een hechte groep geworden.

Joris: Dat is ook bij de buddy’s zo. Wij hebben allemaal een wauw-effect. Dit is zo’n fijn project om te doen. Om dit samen met de kinderen te kunnen beleven en te zien hoe zij er ook van genieten en vooruitgang boeken, daar doe je het voor. We dromen al van een vervolgtraject met deze groep, het zou jammer zijn als het eind augustus stopt. We halen er zelf ook heel veel voldoening uit. En ook ik voel me fitter.

www.frankToussaint.be,UZA-Foundation_Tria-GO 4 Kids

Waarom is het zo belangrijk om te blijven sporten als je kanker bent?

Dr. Verlooy: Sporten is goed, het helpt op veel vlakken vooruit. Door de chemo en de cortisone verzwakken de spieren. Door te sporten, kan je dat tegengaan. We merken dat de kinderen zich beter voelen als ze sporten. Ze hebben meer uithoudingsvermogen en geraken minder vermoeid.

Ook in de periode na de kanker, biedt het alleen maar voordelen. Als je bent blijven sporten tijdens de behandeling, verloopt de re-integratie in de maatschappij achteraf sneller. Je sluit je sneller terug aan bij een sportclub, gaat sneller weer met de fiets naar school, je hebt sneller je oude niveau terug. Ik kan het alleen maar aanraden aan iedereen.

Tore: Ik merk het zelf ook dat mijn conditie echt wel vooruitgaat. Ik voel me beter en fitter.Ik ga zeker blijven sporten.

Krijg je veel steun uit je omgeving?

Tore: ja, sowieso al van mama en papa. Zij trainen soms zelfs mee met mij. Ze houden ook goed mijn grenzen in het oog en ze zorgen ervoor dat ik niet te ver ga. Maar ook mijn vrienden zijn geïnteresseerd en vragen regelmatig hoe het gaat met de trainingen.

Zouden jullie anderen aanraden om deel te nemen aan het project?

Tore: Ja, het is superleuk. Ik ben heel blij dat ik beslist heb om mee te doen. Sporten is goed. Het geeft mij een kick. Ik heb voor de eerste keer sinds een jaar terug 5 km gelopen. Je wordt er sterker van.

Dr. Verlooy: Voor de kinderen is dit iets dat ze zelf kunnen doen. De behandelingen en de chemo moeten ze ondergaan. Maar het sporten hebben ze zelf onder controle. Het geeft henook een gevoel van meerwaarde. Het maakt hen sterker, letterlijk en figuurlijk.

Ik ga zeker ook mijn collega’s motiveren om een volgende keer zich op te geven als buddy. Het is onbeschrijfelijk wat dit met je doet en hoeveel voldoening je er ook zelf uithaalt.

 

Meer info over het project vind je op de website van het UZA.

 


Gepubliceerd op 9 juli 2024