20 oktober 2023
Er zijn nog zekerheden in het leven. Zo is er in ’t najaar altijd een ontmoetingsavond van het KKF (en dan nog meestal in zaal Agathea in Landskouter). En ja hoor, op 20 oktober was dat weer het geval.
Jong en minder jong, ancien of niet… kwamen nog maar eens samen voor een deugddoende ontmoeting met (on)bekende ouders, verplegers, psychologen… (m/v/x).Aan de inkom werden we verwelkomd door de patron van de zaal én psychologe An, die iedereen een houten hartje aanbood dat voorzien mocht worden van ‘de’ naam/namen. Het hartje kreeg een tijdelijk plekje in de lichtjesboom en ging ’s avonds (of ’s nachts) mee naar huis, samen met een extra KKF-lichtje.
Na ‘een’ lekker aperitiefje en enkele warme hapjes trok iedereen tafelwaarts. De ‘groepjes’ werden moeiteloos gevormd waarbij de nieuwe puzzelstukjes wonderwel werden ingevoegd.‘Kersvers’ KKF-voorzitter Dierik verwelkomde iedereen en eindigde zowaar met een passend Winnie the pooh-verhaaltje.
En dan was ‘t tafelen geblazen met heerlijk warme knolselderroomsoep-met-appeltjes, soortgelijke parelhoen met groentjes en kroketten én tenslotte een rijkelijk (ijs)koud dessertbUffet (met hoofdletter ‘u’). Dit alles was overgoten met een lekker watertje of wijntjemaar surtout met vertellementen over heden en verleden, over pijn en verdriet, over samenhorigheid, over de kunst (!) van het invullen van soms lange, eenzame dagen…
Kortom, ’t was weer een avond om te KOESTERen! De aanwezigen hadden gelijk, al was/is er ook begrip voor de afwezigen.
PS: Een tafelgenoot daagde me uit om het Latijnse leenwoord ‘summum’ in mijn verslagje te laten opduiken. Sorry R., het is me niet gelukt. Of toch!? 😉
Met vriendelijke groet, Fries Verschaete
Gepubliceerd op 21 oktober 2023